Bij het vergelijken van video games met film, literatuur en kunst is er één punt waar het medium uitschiet. In het stuk "De beste game? Of de meest recente, goede game?" had ik het over hoe op IMDb anno 2016 nog steeds films van zestig jaar geleden bovenaan staan. Ze worden ook door nieuwe, jonge ogen gezien en erkend als meesterwerken. Je hoeft geen Shakespeare gelezen te hebben om zijn naam te kennen; werken van componisten als Bach, Mozart en Beethoven worden nog steeds ten gehore gebracht. Games echter kennen een korte absurd korte levensduur. Als voorbeeld de recente game Battleborn. Deze multiplayer online battle arena game van Gearbox Software kwam op 3 mei 2016 uit, bij release ongeveer zestig euro. De game is op dit moment ook te krijgen als onderdeel van de 2K Humble Bundle, voor omgerekend €13,66. In minder dan drie maanden tijd is de game te verkrijgen voor één-vierde van de oorspronkelijke prijs. Maar wacht, dat is nog niet alles. Want Battleborn is onderdeel van een set; als je de bundel koopt, krijg je er elf games bij. Hoe kan het dat een splinternieuwe game nu al voor een habbekrats te koop is? En wat zijn de consequenties daarvan?
Digitale distributie maakt het mogelijk voor studio's en uitgevers om games makkelijker te verkopen. Er word minder uitgegeven aan design (hoesje, instructieboekje) en aan overhead-kosten (van het drukken van één exemplaar, tot het transport naar de electronicazaak). Misschien is dat één van de redenen waarom er meer games voor minder geld te krijgen zijn. Er is één keerzijde aan dit verhaal: games worden als wegwerpartikelen gemaakt en gebruikt.
Dit was niet altijd zo. Voordat digitale distributie gemeengoed was, duurde het een paar maanden voordat de eerste prijskorting doorgevoerd werd. Als speler had je geen keus om veel tijd in een game steken. Grote kaskrakers werden na anderhalf, twee jaar tijd in een "budget" jasje gestoken; de greatest hits voor een iets lagere prijs. Dat was dan een mooie gelegenheid om een game te kopen die je al lang wilde. Maar nu? Er bestaat een term voor PC gamers: "Steam backlog". Steam, de digitale distributie service, houdt geregeld een digitale uitverkoop. En dat zorgt er voor dat 37% van alle geregistreerde games op Steam nog nooit gespeeld is - niet uitgespeeld, nee, nog nooit is opgestart.
Hardlopers zijn doodlopers: de game-industrie maakt het zichzelf bijzonder moeilijk door maar constant te proberen innoveren. In plaats van een game te blijven ondersteunen, worden ze snel (soms zelfs voordat ze af zijn) op de markt gebracht en zijn een week later alweer vergeten.
Digitale distributie maakt het mogelijk voor studio's en uitgevers om games makkelijker te verkopen. Er word minder uitgegeven aan design (hoesje, instructieboekje) en aan overhead-kosten (van het drukken van één exemplaar, tot het transport naar de electronicazaak). Misschien is dat één van de redenen waarom er meer games voor minder geld te krijgen zijn. Er is één keerzijde aan dit verhaal: games worden als wegwerpartikelen gemaakt en gebruikt.
Dit was niet altijd zo. Voordat digitale distributie gemeengoed was, duurde het een paar maanden voordat de eerste prijskorting doorgevoerd werd. Als speler had je geen keus om veel tijd in een game steken. Grote kaskrakers werden na anderhalf, twee jaar tijd in een "budget" jasje gestoken; de greatest hits voor een iets lagere prijs. Dat was dan een mooie gelegenheid om een game te kopen die je al lang wilde. Maar nu? Er bestaat een term voor PC gamers: "Steam backlog". Steam, de digitale distributie service, houdt geregeld een digitale uitverkoop. En dat zorgt er voor dat 37% van alle geregistreerde games op Steam nog nooit gespeeld is - niet uitgespeeld, nee, nog nooit is opgestart.
Hardlopers zijn doodlopers: de game-industrie maakt het zichzelf bijzonder moeilijk door maar constant te proberen innoveren. In plaats van een game te blijven ondersteunen, worden ze snel (soms zelfs voordat ze af zijn) op de markt gebracht en zijn een week later alweer vergeten.